Αρκετά έκλαψε ο κιτρινόμαυρος Ξανθόπουλος για τον άδικο Βασσάρα! (Ω! το καημένο το κροκοδειλάκι!!)
Σειρά μας απόψε να βρίσουμε για την κατάρα της ΜΗ εκτός έδρας νίκης στο C.L.
Αν και με το νόμο των πιθανοτήτων, πλησιάζει η στιγμή που θα το καταφέρουμε: ακόμα και η χειρότερη εμφάνιση μπορεί να αποδειχτεί νικηφόρα, αφού δεν μπορεί να πάει άλλο στατιστικά! Και επειδή παίζουμε σκατά μπάλλα, αισιοδοξώ!
Και πραγματικά έτσι θέλω να συμβεί, να εμφανιστούμε τσολιάδες, να μας κάνουν οι άλλοι 5 ή 6 ή 7 δοκάρια και εμείς να περάσουμε 1 (ολογράφως μία) φορά τη σέντρα και να σκοράρουμε!
Να γελάω μετά με τους ειδήμονες που θα λένε «η ομάδα ήξερε τι ζήταγε κλπ(απαριές)», όπως λέγαν τόσα χρόνια στις κωλοφαρδίες των βάζελων. Εκτός αν τη δούνε Σωτηρακόπουλος που το Σάββατο μετά το ματς με την άεκ, για μισή ώρα κλαιγούντανε και χτυπιούντανε γιατί ο Ολυμπιακός κλείστηκε πίσω και δεν ανοίχτηκε να χάσει! Τόσος πόνος για το καλό του ποδοσφαίρου!
Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά, έτσι να 'μαι.
Να είμαστε κωλοομάδα και να κερδίξουμε, έτσι να 'μαι.
---------------
Ο Κάθετος λέει:
Να σπάσει και η γκαντεμιά, ρε αδερφέ!
