Τετάρτη, Ιανουαρίου 17, 2007
Πας Γιάννενα?

ναι, με δυο γκολάκια πάνινα!
(πήραν μια τρομάρα οι κόκκινοι!....)



με 'γειά το μπούτσο, νύφη!
λένε στο χωριό μου.






Ετικέτες

 
posted by παράλληλος at 6:58 μ.μ. | Permalink |


15 Comments:


  • At 17/1/07 23:04, Blogger srm1033

    αγαπητέ τον ηπιαμαν αμφότεροι!

     

  • At 17/1/07 23:33, Blogger παράλληλος

    Μμμμ... Ο δικός μας ήταν από ταύρο!

     

  • At 18/1/07 03:02, Blogger τουκιθεμπλομ

    Ένα ρεντ μπουλ σου δίνει φτερά.

     

  • At 18/1/07 08:47, Blogger παράλληλος

    Με Λεμόνι είναι πιο ξυνό!

     

  • At 18/1/07 11:13, Blogger Nemertes

    Δεν ξέρω για τους άλλους... εμένα δεν μου αρέσει να τον πίνω από αγνώστους... Ιδίως όταν αυτός ο άγνωστος λέγεται Αλέξης...

     

  • At 18/1/07 17:55, Blogger srm1033

    Για ρώτα και εμένα που τον ήπια απο γνωστούς? το ίδιο είναι.

     

  • At 18/1/07 18:16, Blogger παράλληλος

    Κορίτσια, ηρεμήστε!
    Αποφασίστε αν είναι το ίδιο ή χειρότερο μεταξύ γνωστών και αγνώστων.
    Μας φτιάξατε, πρωί πρωί!

     

  • At 19/1/07 08:45, Blogger srm1033

    Το ίδιο είναι .Το αποφάσισα . Ναι! Καλημέρα

     

  • At 19/1/07 13:20, Blogger bbchris

    Είπαμε να δώσουμε λίγη χαρά στους βάζελους να γελάσει λίγο το χειλάκι τους και πήγαν κι έχασαν κι αυτοί, τα ταγάρια οι λαγοί...

     

  • At 19/1/07 13:48, Blogger παράλληλος

    Για έναν Κωστούλα ζούνε...

     

  • At 19/1/07 13:53, Blogger παράλληλος

    Κατάλαβες, Γοβάκι, ότι από πιο δικό μας δεν γίνεται; έχουν και τα αυτογκόλ τα όριά τους!

     

  • At 20/1/07 09:29, Blogger τουκιθεμπλομ

    Παράλληλε, τι θυμήθηκα τώρα! Θυμάσαι ένα γκολ του Ντέταρι στον Λεβαδειακό που μπήκε στο δέκατο δευτερόλεπτο του αγώνα; Ο αγώνας γινόταν στην έδρα του Λεβαδειακού και έληξε 3-4. Ξεκίνησε για θρίαμβος αλλά στο τέλος φοβόμουν ότι θα χάσουμε τον αγώνα.

     

  • At 20/1/07 10:07, Blogger παράλληλος

    "Απ' τη ζωή στο θάνατο, ειν' ένα μονοπάτι,
    και απ' τον κώλο στο μουνί, δυό δάχτυλα και κάτι"
    Αυτό μου ήρθε πρωινιάτικα με το που είδα το σχόλιό σου, Κιθεμπλόμ.
    Παρότι δεν έχασα ούτε εκτός έδρας (που λέει ο λόγος) παιχνίδι του Λεβαδειακού, για πολλά συνεχόμενα χρόνια, από Β' σε Γ' και στη συνέχεια Β' και Α' Εθνική, δεν το θυμάμαι. Θα ρωτήσω τον φίλο μου τον Βαρώνο που έχει τράπεζα μνήμης και θα σου απαντήσω το απόγευμα. Αλτσχάϊμερ γαρ!
    Και όχι α' πληθυντικό (χάσουμε), γιατί τότε εγώ ζούσα την απόλυτη ποδοσφαιρική σχιζοφρένεια. Υποθέτω, όπως πολλοί επαρχιώτες...
    Χρήζει σοβαρού ποσταρίσματος το θέμα.

     

  • At 20/1/07 11:11, Blogger τουκιθεμπλομ

    :)
    Πρέπει να ήταν το 1990 ή το 1991. Επίσης θυμήθηκα και έναν αγώνα όπου ο Λεβαδειακός έχασε στο (παλιό) Καραϊσκάκη με 3-0 και ήταν η πρώτη φορά που έπαιζαν για την ομάδα οι τρεις σοβιετικοί παίχτουρες. Ενώ κανονικά δε θα είχαν πάει πάνω από 5-6 χιλιάδες θεατές, εκείνην την μέρα το γήπεδο είχε γεμίσει από οπαδούς και ...σφυροδρέπανα (για να νιώσουνε σπίτι τους οι παίχτουρες της ΕΣΣΔ).

     

  • At 20/1/07 11:26, Blogger παράλληλος

    Ήμουν εκεί, μόνο που πήγα χωρίς εισιτήριο και έφαγα πόρτα. Είχαν όλα εξαντληθεί. Μπήκα και είδα το τελευταίο τέταρτο, όταν άνοιξαν οι πόρτες. Περίμενα απ' έξω εννοείται...

     
Δημοσίευση σχολίου ~ back home