Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2008
μπύρα, ζωή και κίνηση!
Η παράταση της πρόσκλησης δεν πήγαινε άλλο! Ο Scarface μου το ξεκαθάρισε: «Ή έρχεσαι τις επόμενες μέρες ή σου σημαδεύω το πρόσωπο!».

Σκλαβώθηκα! Την επίσκεψή μου στη Χαλκίδα (μια πηδ'σά δρόμος από τη Λιβαδειά), είναι αλήθεια πως την είχα καθυστερήσει -το οικόσημό μου γράφει retard περικλείοντας και τις δυο έννοιες του καθυστερημένου. Αλλά η τρυφερή και γλυκεία ως αμαρτία φωνή του Ευβοιώτη μπλόγκερ, που προς στιγμήν συνέχεσα (αόριστος του συγχέω) με του Γιώργου Αυτιά, ανέστειλε όλες μου τις αναστολές και την Τετάρτη ήμουν πιστός στο ραντεβού.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε ποδόσφαιρο 5Χ5 εφήβων 30 έως 102 ετών και στη συνέχεια παρακολούθηση του ημιτελικού Τουρκίας - Γερμανίας μετά σουβλακίων και ζύθου.

Η πρώτη επαφή εκτός ίντερνετ έγινε στην παλιά γέφυρα της Χαλκίδας. Ο γλυκός μου Σημαδεμένος μετά συζύγου και τέκνων με υποδέχτηκαν. Τι ευγενικά και καλά παιδιά τους! Καθόλου δεν μοιάζουν του πατέρα τους! Ο οποίος εγκληματώντας πάνω στην ψυχολογία του αγοριού, το είχε ντύσει με τη φανέλα του Σαλπιγγίδη. Ας είναι, μπροστά του θα το βρει!

Σε μια εξοχή στα όρια της πόλης ήταν μαζεμένοι οι παλιόφιλοι (το παλιο- έχει να κάνει με την ηλικία τους). Τα γυναικόπαιδα είχαν πιάσει τα τραπέζια στο παρακείμενο αναψυκτήριο και οι χαλκέντεροι ποδοσφαιριστές έβαζαν «ποδαράκια» όπως κάναμε μικροί(!) για να χωριστούν σε ομάδες! Μα, να μην έχω τη φωτογραφική!...

Ζήλευα. Μου ερχόταν να μπω κι εγώ μέσα, να παίξω και να αποτελειώσω τους χιαστούς μου! Αλλά δεν ήμουν ο μόνος. Ο καλός μου Scarface είχε έρθει κουτσαίνοντας, δεν μπορούσε να πατήσει καλά-καλά το πόδι του, αλλά επέμενε και έπαιξε όλο το παιχνίδι. Στατικά βέβαια, αλλά ο τρόπος που μοίραζε το παιχνίδι, μας επέτρεπε να διακρίνουμε την ποιότητα ενός ποδοσφαιριστή επιπέδου Πάουλο Σόουζα. Μη σου πω και Φέλιξ Μπόρχα! (Την επομένη του διέγνωσαν ρήξη συνδέσμων! Καταλαβαίνει κανείς την τρέλα για τη μπάλα!).

Το παιχνίδι άρχισε με τις καλύτερες προϋποθέσεις: Γκολ στα 40''. Στα 41'' το ενδιαφέρον ανέβηκε με κλωτσιές, βρισιές, ζαβολιές -τύφλα να 'χουν οι αλάνες! Ζωηρότατα τα παιδιά! Άρχισαν να ξεδιπλώνουν το ταλέντο και τις κοιλιές τους στο πλαστικό χόρτο. Τα γκολ βροχή! Οι βρισιές περισσότερες, οι κλωτσιές πηγαίναν γόνα! Άρχισα να φοβάμαι σύρραξη. Με καθησύχασαν: «Άλλες φορές κυνηγιόμασταν στα αμπέλια! Δεν τρέχει τίποτα!». Πράγματι, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, δεν έτρεχαν ούτε οι ίδιοι!

Το παιχνίδι τελείωσε με σκορ χάντμπολ, χαβαλέ και πειράγματα. Οι μεγάλοι παρέδωσαν το γηπεδάκι στα βλαστάρια τους. Καμμιά τριανταριά αγοράκια και κοριτσάκια (μα κάνουν τόσα παιδιά οι έλληνες?), ευχαριστήθηκαν άπειρη ώρα παιχνιδιού χωρίς φωνές και τσιρίδες! (Οι πατεράδες ήταν τα «κακομαθημένα» της βραδιάς).

Οι απωλεσθείσες θερμίδες έπρεπε να βρεθούν επειγόντως και αυτό έγινε μπροστά στις οθόνες του Γιούρο: κάτω απ΄τα δέντρα, πάνω στα πλαστικά τραπέζια, οι πράσινες, οι κόκκινες, οι παγωμένες μπύρες και τα αμαρτωλά γυμνά κορμιά των σουβλακίων επέτρεψαν στους αγωνιζόμενους οικογενειάρχες να ανακτήσουν πλήρως δυνάμεις και κέφια. Ποιος χρειάζεται ναρκωτικά? Ήταν ωραίο το ματς, αλλά ακόμα πιο ωραίες οι προκλήσεις προς τους Κουβανούς (=παίχτες του στοιχήματος που χάνουν, πάνε κουβά).

Περασμένα μεσάνυχτα πλέον άρχισε το παιδομάζωμα, με παρακάλια και αντίσταση κατά της Αρχής (των γονέων) από μεριάς των πιτσιρικάδων. Καληνύχτες και αυτονόητη ανανέωση του ραντεβού για την επόμενη Τετάρτη, σήμερα.

Πέρα από τη πλάκα, ήταν μια βραδυά με ζωή και υγεία. Η πραγματική επαφή, σωματική και ψυχική, μικρών και μεγάλων, δεν γίνεται στους καναπέδες και στα playstation. Στις Τεταρτιάτικες συγκεντρώσεις σαν των φίλων που γνώρισα συμβαίνει!

Να έχετε πάντα τέτοια διάθεση, μάγκες!

Περαστικά σου Scarface!

Ετικέτες ,

 
posted by παράλληλος at 9:41 μ.μ. | Permalink |


6 Comments:


  • At 3/7/08 01:39, Blogger scarface

    Μόλις γύρισα από τη καθιερωμένη Τεταρτιάτικη συνάντηση , βλέπω ότι ο καλός φίλος Γιώργος με έχει "σεντράρει".

    Γιατί ρε μπαγάσα? Δεν ήταν κρύες οι μπύρες μπήπως? Και γιατί δε λες για τα φοβερά σπριντ που έκανα σχεδόν κουτσός? Άκου εκεί στατικός? , εμένα το κεφάλι μου γύριζε από τις μπύρες.

    Πάντως αφού τη μερική ρήξη συνδέσμων δε κατάφερα να την κάνω ολική την περασμένη εβδομάδα σήμερα συμμετείχα μόνο στο σκέλος μπύρες.

    Οι υπόλοιποι , τα γνωστά ...έπαιξαν ,πλακώθηκαν , βρίστηκαν και όλα καλά.

    υ.γ.
    1ον στο αριστεροπόδαρο βλαστάρι μου φέτος μάλλον θα του πάρω φανέλα που θα γράφει ΠΙΖΑΡΟ. Τρέμε γαύρε.

    2ον Με αυτό που έγραψες ότι η φωνή μου σου θύμισε τον Αυτιά με έκανες μαντάρα. Δεν έγραφες καλύτερα ότι δεν ξέρω μπάλα ρε γμτ. Το προτιμούσα χίλιες φορές.

     
  • At 3/7/08 09:21, Blogger elf

    Καλημέρα, παράλληλε. Ωραίο μπλογκ! (Ειδικά η βιβλιογραφία στο προηγούμενο ποστ με άφησε άφωνη).
    Δηλ., αν κατάλαβα καλά, το ματσάκι που παρακολούθησες δικαίωσε πλήρως τον τίτλο σου: γκολ και ξύλο! Καλές φάσεις, τα έγραψα και στον ανάπηρο σέντερ φορ. Πάντα τέτοια!
    Μια παρατήρηση μόνο @ scarface: Είναι δυνατόν να φοράς στο παιδί φανέλα του Σαλπιγγίδη;;;Μάνα δεν έχει να το προστατεύσει; Παππού, γιαγιά, κονωνική πρόνοια;

     
  • At 3/7/08 14:13, Blogger kostasK

    super post!

     
  • At 5/7/08 10:34, Blogger παράλληλος

    @ Elf & kostasΚ,
    Καλωσήρθατε και σας ευχαριστώ.

    @ Scarface,
    προφανές το ειρωνικόν της παρομοίωσης Αυτιά!
    Αλλά έχω να σου πω στο θέμα φανέλλας του υιού ότι πας από το κακό στο χειρότερο.Τουλάχιστον ο Σάλπι είναι συμπαθητικότατος (δες την γνώμη μου εδώ κι εδώ ).

    Έχω κατά νου στο label "black list" να σεντράρω κάποιους παίχτες όχι για το ταλέντο τους αλλά για τις πολιτικές - κοινωνικές τους πρακτικές και αντιλήψεις. Για αρχή έχω Πιζάρο, Σάλβα και Κακά.
    Τον πρώτο για το ρατσισμό του. από τότε που ακουγόταν για το Θρύλο τον είχα έτοιμο και θα άρχιζα μποϋκοτάζ. Εν καιρώ, θα τα καταθέσω.

    καλό Σ/Κ!

     
  • At 5/7/08 12:01, Blogger scarface

    Προφανώς κατάλαβα ότι επρόκειτο περί ειρωνείας, αλλά ο Αυτιάς ρε Γιώργο είναι ο πλέον γλειμούτσας και σάλιας που δεν θα ήθελα να συνδέομαι μαζί του ούτε για αστείο.

    Για τον Πίζαρο δεν τα ήξερα αυτά, αλλά ούτως ή άλλως αν προσπαθήσουμε να μιλήσουμε σοβαρά προτιμώ τις φανέλες που δεν έχουν όνομα καθόλου αλλά στα πιτσιρίκια δεν βρίσκεις εύκολα.

    Μετά τον Αβραάμ , αν πάρετε και τον δικό μας τον μυτόγκα θα έχετε τέσσερις Παπαδόπουλους. Δεν θα κάνει λάθη και ο Βερνίκος στις μεταδόσεις.

     
  • At 5/7/08 12:08, Blogger παράλληλος

    Σημαδεμένε,
    οκ, κατάλαβα τα όριά σου.
    Είναι αυτό που λένε "ούτε για πλάκα"!

    Αν αρχίσουμε να μαζεύουμε και μυτόγκες, ο επόμενος θα είμαι εγώ, έστω και ως φροντιστής!